Japońskie sztuki walki kojarzą się przede wszystkim z walką wręcz – karate, judo, sumo. Jednakże istnieją też dyscypliny, do których uprawiania konieczny jest odpowiedni oręż. O jego rodzajach dowiesz się z tego tekstu.
Broń strzelecka
Nie wielu wie, że w Japonii powstały także sporty wymagające broni strzeleckiej. Należy do nich kyūdō – szlachetne łucznictwo ceremonialne. Wykorzystuje się tutaj specjalny łuk zwany yumi. Cechuje go wyjątkowa długość, a przy tym bardzo dokładnie określona – dwa metry i dwadzieścia jeden centymetrów, tym samym przewyższając strzelca. Najbardziej tradycyjne wykonane są z bambusa, lecz współcześnie używa się także włókna węglowego i szklanego.
Broń biała
Wachlarz klasycznych japońskiej broni białej jest o wiele szerszy. Najprościej wyglądającą jest jō – średniej długości (prawie 130 centymetrów) drewniany kij, mający przekrój koła. Innym przykładem są katany treningowe. Również wykonuje się je z drewna, natomiast kształtem przypominają słynne samurajskie miecze. Nie są jednak ostre, dlatego też wykorzystuje się je do bezpiecznych ćwiczeń. Na szczególną uwagę zasługuje sztuka walki aikido – wykorzystuje się tutaj kilka różnych rodzajów broni: między innymi wspomniane wcześniej jō, ale także bokken Aikido wykorzystuje ten drewniany miecz w walce (wykonany z jednego tylko kawałka surowca), który na ogół pozbawiony jest krzywizny. Dodatkowo występuje kilka jego odmian, różniących się przede wszystkim długością. Można wyróżnić krótką, przypominającą sztylet tantō, średnią, odpowiadającą mieczowi wakizaschi, oraz długą, wyglądającą jak katana.