Usunięcie, czyli mówiąc bardziej fachowo „ekstrakcja” zęba najczęściej kojarzy się nam z stosunkowo prostym, aczkolwiek wyjątkowo nieprzyjemnym zabiegiem dokonywanym przez lekarza specjalistę stomatologa. Niestety, w niektórych sytuacjach „zwyczajne” wyrwanie zęba nie wchodzi w grę: może to wynikać z jego położenia, ogólnej kondycji naszego uzębienia a także innych czynników. W takim wypadku, jedynym rozwiązaniem jest chirurgiczne usunięcie zęba, czyli jak sama nazwa wskazuje zabieg odmienny i znacznie bardziej skomplikowany, niż zwykła ekstrakcja dokonywana przez lekarza dentystę. W jakich wypadkach dokonuje się chirurgicznych ekstrakcji zęba, czym różni się ten zabieg od zwykłego wyrywania zębów i jakie są najbardziej podstawowe fakty, które warto znać przed poddaniem się tego rodzaju zabiegowi? Przyjrzyjmy się tej kwestii nieco bliżej i postarajmy się odpowiedzieć na powyższe pytania.
Chirurgiczna ekstrakcja zęba: najważniejsze informacje
Chirurgiczne usunięcie zęba jest zabiegiem dokonywanym przez chirurga szczękowego przy znieczuleniu miejscowym lub znieczuleniu ogólnym. Chirurgicznej ekstrakcji dokonuje się wtedy, gdy zwyczajny zabieg nie jest możliwy do wykonania, na przykład wskutek położenia zęba, w przypadku zębów zatrzymanych lub wtedy, gdy ząb jest do tego stopnia zniszczony przez chorobę próchniczą, że zwyczajne usunięcie grozi różnego rodzaju powikłaniami w trakcie zabiegu(na przykład rozpadnięciem się zęba). Zabieg chirurgicznej ekstrakcji zęba jest wykonywany jedynie w ostateczności, czyli wtedy, gdy żadne inne środki leczenia stomatologicznego nie są możliwe do zastosowania. Przeciwwskazaniami do wykonania zabiegu są między innymi cukrzyca, nadczynność tarczycy, problemy z sercem lub nadciśnienie tętnicze. Zabiegu pod żadnym pozorem nie można również wykonywać u kobiet podczas miesiączki lub będących w ciąży. Przed zabiegiem należy poinformować lekarza o wszystkich problemach zdrowotnych a także zażywanych lekach oraz suplementach diety(niektóre z nich mogą zmniejszać gęstość krwi, co jest czynnikiem, który musi zostać wzięty pod uwagę przez lekarza).